باز هوای حرمت آرزوست

آنان که عطر شال تو را بو کشیده اند

بر لاشریک بودن تو هو کشید اند

افتاده اند روی زمین و به پای تو

بر شارگ گلو همه چاقو کشیده اند

آنانکه خاک را به نظر کیمیا کنند

حتما به خاک صحن تو ابرو کشیده اند

حتی فرشتگان مقرب از آسمان

خود را به صحن ضامن آهو کشیده اند

بین تمام حور وشانه دلربا ترند

آنانکه بر ضریح تو گیسو کشیده اند